យុវវ័យខ្មែរមួយចំនួនយល់ខុសពីទិវានៃក្ដីស្រឡាញ់ (Valentine’s Day)ដោយគិតថាថ្ងៃបុណ្យនេះសម្រាប់តែគូស្នេហ៍ ជាពិសេសក្នុងចំណោមយុវវ័យ ទើបបានជាពួកគេហៅថ្ងៃបុណ្យនេះថា ថ្ងៃបុណ្យសង្សារ ហើយមានគូរស្នេហ៍ខ្លះហ៊ានប្រគល់ខ្លួនប្រាណឲ្យគ្នាដើម្បីបញ្ជាក់នៅថ្ងៃនេះផងដែរ។
ទិវានៃក្ដីស្រឡាញ់ (Valentine’s Day) ត្រូវបានប្រព្រឹត្តិឡើងចំថ្ងៃទី១៤ខែកុម្ភ:។ បុណ្យនេះគឺជាថ្ងៃដែលបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ ជាទូទៅ ដោយមិនចាំបាច់សម្រាប់តែគូស្នេហ៍ទេ។សេចក្ដីស្រឡាញ់ មានលក្ខណៈទូលំទូលាយប៉ុន្ដែ ថ្ងៃបុណ្យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ត្រូវបានគេយល់ច្រលំដោយគិតថាថ្ងៃបុណ្យនេះសម្រាប់តែគូស្នេហ៍ ជាពិសេសក្នុងចំណោមយុវវ័យ ទើបបានជាពួកគេហៅថ្ងៃបុណ្យនេះថា ថ្ងៃបុណ្យសង្សារ។
នៅថ្ងៃបុណ្យនេះ គេនិយមជូនផ្កាកុលាប សូកូឡា ឬកាតជូនពរឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ និមិត្តសញ្ញានៃថ្ងៃបុណ្យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ គឺរូបបេះដូង ផ្កាកុលាប និងរូបកូនទេវតាស្នេហា ដែលមានកាន់ព្រួញនិងបេះដូង។
តើអ្នកដឹងទេថា ទិវានេះមានប្រវត្តិបែបណា?
នៅសតវត្សរ៍ទី៣នៃ គ.ស Saint Valentine គឺជាបព្វជិតនៅក្នុងសាសនាគ្រិស្ត និកាយកាតូលិក នៃ ក្រុងទែរមី ប្រទេសអ៊ីតាលី។ ដោយប្រឆាំងជាមួយអធិរាជទីក្រុងរ៉ូម គាត់បានរៀបការឲ្យគូស្នេហ៍មួយគូរដែលគេមិនអនុញ្ញាត ដោយកាលនោះគេហាមមិនឲ្យបុរសរៀបការព្រោះទុកឲ្យបុរសមានកម្លាំងពលំមាំមួន ទៅធ្វើជាទាហានការពារទឹកដី។
ប៉ុន្តែ Saint Valentine បានរៀបការឲ្យផ្កាជាច្រើនគូរនៅក្នុងសួនច្បាររបស់គាត់ ដែលនេះជាហេតុផលដែលផ្កា ដើរតួយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ថ្ងៃបុណ្យនៃក្ដីស្រលាញ់។
ប៉ុន្ដែទង្វើរបស់បព្វជិត មិនអាចលាក់បាំងបានយូរអង្វែងឡើយ។ Valentine ត្រូវបានគេរកឃើញ ហើយចាប់ដាក់ពន្ធនាគារថែមទាំងធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ និងប្រកាសប្រហារជីវិត ដោយកាត់ក នៅថ្ងៃទី១៤ខែកុម្ភៈ។
ក្នុងពន្ធនាគារ Valentine បានលួចស្រឡាញ់ស្ដ្រីក្មេងម្នាក់ ដែលជាកូនស្រីរបស់ឆ្មាំគុក ដោយសារតែនាងឧស្សាហ៍ចេញចូលសួរសុខទុក្ខ និងគាំទ្រទស្សនៈរបស់លោក។ មុនពេលគេនាំ Valentine ទៅប្រហារជីវិត នៅថ្ងៃទី១៤ខែកុម្ភៈ Valentine ថែមទាំងបានសរសេរសំបុត្រខ្លីមួយច្បាប់ផ្ញើជូននាងទៀតផង ដើម្បីបញ្ជាក់ពីមិត្ដភាព និងភាពស្មោះត្រង់របស់ខ្លួនចំពោះនាងដោយមានចុះហត្ថលេខាថា ពី Valentine របស់អ្នក។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក រៀងរាល់ថ្ងៃទី១៤ខែកុម្ភៈ គេសង្កេតឃើញមានការរៀបចំទិវានៃសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ ហើយថែមទាំងមានភ្ជាប់ជាមួយនូវវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ជូនគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជា ផ្កាកុលាប និងស្ករគ្រាប់ជាដើម ដើម្បីបង្ហាញពីការគោរពស្រឡាញ់ រាប់អាន និងដឹងគុណដល់ Valentine៕