ភ្នំពេញ ៖ ដើមត្នោតជាកេរ្ដិ៍មរតកកូនខ្មែរ មានប្រយោជន៍ហូរហែរគ្មានចន្លោះ ផ្ដល់ផលប្រយជន៍ឲ្យខ្មែរមិនដែលចេះអស់ តាំងឬសរហូតដល់ស្លឹក។ ទន្ទឹមនឹងនេះភូមិសំរោងកណ្តាល ស្ថិតក្នុងសង្កាត់សំរោង ខណ្ឌព្រែកព្នៅ រាជធានីភ្នំពេញ ក៍ជាកន្លែងផលិតទឹកត្នោតជូរដែលទទួលបានជោគជ័យ និងពេញនិយមដូចទៅនិងកន្លែងផ្សេងៗទៀតជាច្រើនផងដែរនៅក្នុងព្រះរាជជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលនិយមទទួលទានទឹកត្នោតជូរ។
ដើមត្នោតជារុក្ខជាតិមួយប្រភេទដែលមានដុះយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ដើមត្នោតមានដើមធំ ត្រង់ ខ្ពស់ ដែលមានកម្ពស់អាចរហូតដល់ ១០ម៉ែត្រ ហើយស្លឹករបស់វាស្ថិតនៅកំពូលដើម មានរាងដូចជាផ្លិតធំៗ រឹងនិងមានផ្លែជាច្រើន ក្នុងធ្លាយរបស់វា។ រុក្ខជាតិប្រភេទនេះបានផ្ដល់សារៈប្រយោជន៍ជាច្រើន សំរាប់ឲ្យមនុស្សយកទៅកែច្នៃសម្រាប់ធ្វើជាសំភារៈ ប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ និង ថែមទាំងអាចយកទៅធ្វើជាអាហារ ភេសជ្ជៈ និងស្កបានទៀតផង។
មនុស្សបានទទួលយក សារៈប្រយោជន៍ជាច្រើនពីដើមត្នោតដូចជា ផ្លែត្នោតខ្ចីគេអាចបរិភោគសាច់របស់វាដោយមានរសជាតិ ផ្អែមពិសារនិងថែមទាំងអាចយកទៅធ្វើជាបង្អែមផ្សេងៗបានទៀតផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះផ្លែត្នោតខ្ចីគេ អាចយកទៅធ្វើជាមុខម្ហូបជាច្រើនមុខទៀត។ ចំណែកឯផ្លែទុំវិញគេអាចយកវាទៅធ្វើជានំយ៉ាងឈ្ងុយឆ្ងាញ់បានផងដែរ ហើយចំពោះស្លឹកត្នោតវិញ គេអាចយកទៅត្បាញ ធ្វើជាសំភារៈមួយចំនួនមាន ស្លឹកកណ្តបប្រក់ផ្ទះ មួក កន្ដ្រក កន្ទេល និងថែមទាំងអាចយកទៅធ្វើជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ស្រស់ ស្អាតជាច្រើន និងយកទៅវេចខ្ចប់ធ្វើនំផងដែរ។ ចំពោះសារៈសំខាន់នៃដើមរបស់វាវិញ គេយកវាទៅធ្វើ ជាគេហដ្ឋានសំរាប់រស់នៅយ៉ាងប្រណិត និងធ្វើគ្រឿងសង្ហារឹមផ្សេងៗដូចជា គ្រែ តុ ទូ កៅអី -ល- ជាពិសេសគេថែមទាំងអាចយកទៅធ្វើទូក យ៉ាងល្អស្អាត និងអាចជិះបានដែលមិនគួរឲ្យជឿ និងគួរឲ្យកោតសរសើរចំពោះ គំនិតប្រាជ្ញាដ៏ឈ្លាសវៃរបស់ប្រជាជនខ្មែរដែលមានការច្នៃប្រឌិតក្នុងការបង្កើតសំភារៈប្រើប្រាស់ ដែលបានបង្កើតឡើងពីសម្បត្ដិធម្មជាតិដែលមាននៅលើទឹកដីរបស់ខ្មែរ និងធ្វើឲ្យប្រទេសដទៃៗទៀត ស្ងើចសរសើរ។
ការទទួលបានផលប្រយោជន៍ជាច្រើនពីដើមត្នោតនេះផងដែរ លោកឡី ឡា អាយុ៣៧ឆ្នាំ មុខរបរឡើងត្នោតគៀបយកទឹកធ្វើទឹកត្នោតជូរ បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា មុខរបរឡើងត្នោតពិតជាមានហានិភ័យខ្ពស់ណាស់ដោយត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នជាប្រចាំក្នុងពេលឡើងចិតផ្កាត្នោត និងដោះទឹកត្នោតទាំងពេលព្រឹកនឹងពេលល្ងាច។ បើឡើងដើមត្នោត៣០ដើម ដូច្នេះ១ថ្ងៃត្រូវឡើង៦០ដង ហើយមិនអាចខានឡើង១ពេលណាឡើយ បើហ៊ានចោលមួយពេលផ្កាត្នោតនឹងខូចឈប់ចេញទឹក ម្លោះហើយទោះរវល់ ឬឈឺជាយ៉ាងណាត្រូវតែឡើងចិតផ្កាជាប្រចាំ គឺជួបការលំបាកណាស់។ បច្ចប្បន្នមុខរបរឡើងត្នោតគៀបយកទឹកធ្វើទឹកត្នោតជូរ មិនមានអ្នកធ្វើច្រើនទេនៅតាមជាយក្រុង។ ព្រោះជារបរមួយគ្រោះថ្នាក់ និងហត់ថែមទៀតផង តែដោយសារតែលោកចេះជំនាញនេះតាំងពីក្មេងមក ហើយបន្ទាប់ពីធ្វើស្រែរួចអត់ការងាធ្វើក៍ប្រកបរបរនេះតែម្តងទៅ ព្រោះមិនចង់ទៅចំណាកស្រុកទៅប្រទេសជិតខាង។
បុរសអ្នកឡើងត្នោតរូបនេះបន្តថា សព្វថ្ងៃត្នោតដែលលោកឡើងប្រមាណជាង៣០ដើមក្នុង១ដើមត្រូវជួលគេតម្លៃមួយម៉ឺនរៀលក្នុងមួយរដូវគឺចន្លោះចាប់ពីខែ១១ រហូតទៅដល់ខែ៤ ឬខែ៥គឺលោកងាកមកធ្វើស្រែវិញម្តង។
ចំណែកអ្នកស្រីភើន ផូ អាយុ៣៣ឆ្នាំ ជាភរិយាអ្នកឡើងត្នោត ដែលជាអ្នកលក់ទឹកត្នោតជូរបានប្រាប់ឲ្យដឹងថា នៅក្នុងសង្កាត់សំរោងនេះមិនមានអ្នកលក់ទឹកត្នោតជូរច្រើនប៉ុន្មានទេ ហើយគេធ្វើតែខែអត់ភ្លៀងដែរ។ នៅថ្ងៃខ្លះទឹកត្នោតប្រមាណជិត១០០លីត្រលក់អស់គ្មានសល់ទេ តែថ្ងៃខ្លះក៍លក់មិនអស់ដែរ ថ្ងៃដែលលក់ដាច់អស់ៗគ្មានសល់គឺថ្ងៃអាទិត្យ និងថ្ងៃបុណ្យទានផ្សេងៗ។ មុខរបរឡើងត្នោតនិងលក់ទឹកត្នោតជូរនេះ មិនមានប្រើដើមទុនច្រើនទេតែត្រូវប្រើកម្លាំង របរធ្វើនេះសាមញ្ញបំផុត តែបើយើងធ្វើក្នុង១ថ្ងៃបាន៨០ ទៅ៩០លីត្រ ហើយលក់អស់វិញនោះ គឺយើងអាចទទួលបានប្រាក់ចំណេញ ដែលធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសាររស់នៅបានសំរម្យផងដែរ។
គួរបញ្ជាក់ថាដើមត្នោតជាកេរ្ដិ៍មរតកកូនខ្មែរ មានប្រយោជន៍ហូរហែរគ្មានចន្លោះ ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ឲ្យខ្មែរមិនដែលចេះអស់ តាំងឬសរហូតដល់ស្លឹក។ ម្ល៉ោះហើយកំតោះតើយគួរជួយថែរក្សា វាជាសម្បត្តិមកពីដូនតា ជូនជាតិខែមរាទុកជាទ្រព្យយូអង្វែងទៅ៕
